neo

ΚΚ

Παρουσίαση των Εκπαιδευτικών Συστημάτων Ευρωπαϊκών Χωρών-2η Φάση

Αναρτήθηκε:  Σάββατο 2 Ιανουαρίου  2016
Παρουσίαση των Εκπαιδευτικών Συστημάτων Ευρωπαϊκών Χωρών

Επιμέλεια: Γιάννης Καραγιάννης, Σχολικός Σύμβουλος
Στο πλαίσιο της ενημέρωσης, με σκοπό τον πιο εποικοδομητικό διάλογο για την Παιδεία, είναι χρήσιμο να γνωρίσουμε τα περισσότερο διαδεδομένα εκπαιδευτικά συστήματα Ευρωπαϊκών χωρών, με τα θετικά και αρνητικά στοιχεία τους, πριν διαμορφώσουμε μια συνολική πρόταση για συζήτηση για το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS

(2η φάση: Γερμανία, Σουηδία)


3. ΓΕΡΜΑΝΙΑ




Στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η κάθε πολιτεία (Länder) έχει την ευθύνη για τα σχολεία και τη διαχείριση του εκπαιδευτικού συστήματος, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες που ορίζονται από το σύνταγμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν Στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η κάθε πολιτεία (Länder) έχει την ευθύνη για τα σχολεία και τη διαχείριση του εκπαιδευτικού συστήματος, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες που ορίζονται από το σύνταγμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν 16 εκπαιδευτικά συστήματα που διαφέρουν μεταξύ τους σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Μέσω της διαδικασίας της ψηφοφορίας και συμφωνίας μεταξύ των πολιτειών, στο επίπεδο του Υπουργείου Εκπαίδευσης και Τεχνών, καθορίζονται οι βασικές αρχές, που οδηγούν σε γενικά τυποποιημένα εκπαιδευτικά συστήματα αναφορικά με τη βασική δομή τους. Οι αρμοδιότητες της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης σαν ανώτερη αρχή περιλαμβάνουν την επαγγελματική κατάρτιση στις επιχειρήσεις και την μετα-υποχρεωτική επαγγελματική εκπαίδευση, την κατάρτιση στα επαγγέλματα υγείας, εκπαίδευσης και πρόνοιας και ορισμένα αντικείμενα των πανεπιστημιακών κανονισμών. Η φοίτηση στο σχολείο είναι υποχρεωτική για όλα τα παιδιά που διαμένουν μόνιμα στη χώρα, ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους, για εννέα - ή σε μερικές περιπτώσεις δέκα (σε πέντε πολιτείες) - χρόνια, ενώ ακολουθεί τρία χρόνια υποχρεωτική μερική παρακολούθηση στο Berufsschule (επαγγελματικό σχολείο ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) μέχρι την ηλικία των 18 ετών.

Το σχολείο είναι υποχρεωτικό από την ηλικία των έξι ετών. Οι γονείς μπορούν να επιλέξουν μεταξύ των δημόσιων σχολείων και των λίγων ιδιωτικών που λειτουργούν. Οι μαθητές που φοιτούν στα δημόσια σχολεία δεν απαιτείται να πληρώσουν δίδακτρα ή να συνεισφέρουν στο κόστος του εκπαιδευτικού υλικού. Τα Γερμανικά εκπαιδευτικά συστήματα παρέχουν μια ποικιλία τύπων εκπαίδευσης, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορετικές ανάγκες και ενδιαφέροντα των παιδιών και των γονιών τους.

Το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας διακρίνεται στην προσχολική εκπαίδευση, πρωτοβάθμια εκπαίδευση, δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τριτοβάθμια εκπαίδευση και συνεχιζόμενη εκπαίδευση.

Προσχολική Εκπαίδευση

Η προσχολική εκπαίδευση παρέχεται από διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε παιδιά ηλικίας από 3 ετών. Η φοίτηση είναι προαιρετική, αλλά όλα τα παιδιά έχουν το νόμιμο δικαίωμα για θέση στο Νηπιαγωγείο. Στη Γερμανία, ο κύριος φορέας προσχολικής εκπαίδευσης είναι το Νηπιαγωγείο, το οποίο έχει ως αποστολή να ενισχύσει τα παιδιά να αναπτύξουν τις κοινωνικές και συναισθηματικές ικανότητες και δεξιότητες. Το 95% περίπου των παιδιών φοιτά κανονικά στο Νηπιαγωγείο.

Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση

Από την ηλικία των έξι ετών όλα τα παιδιά πρέπει να φοιτήσουν στο Δημοτικό Σχολείο (Grundschule), το οποίο στις περισσότερες πολιτείες διαρκεί 4 χρόνια (με εξαίρεση τις Berlin, Brandenburg όπου διαρκεί 6 χρόνια). Αποστολή του Δημοτικού Σχολείου είναι να προωθήσει ένα συστηματικό τύπο μάθησης, να ενθαρρύνει τα παιδιά με διαφορετικές μαθησιακές ανάγκες και να παρέχει τη βάση για συνεχιζόμενη εκπαίδευση και δια βίου μάθηση. Κεντρική θέση έχει η μάθηση των βασικών δεξιοτήτων όπως η ανάγνωση, γραφή και αριθμητική. Το εκπαιδευτικό περιεχόμενο, κεντρικό μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, συνήθως περιλαμβάνει βασικές γνώσεις για τα μαθήματα των Γερμανικών, μαθηματικών, Sachunterricht (μίξη βιολογίας, ιστορίας και γεωγραφίας), τεχνών, μουσικής και αθλοπαιδιών. Η μετάβαση στα δευτεροβάθμια σχολεία για την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης είναι διαφορετική στις πολιτείες. Οι γονείς έχουν τη δυνατότητα επιλογής του τύπου του σχολείου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για το παιδί τους, αλλά η επιτυχής φοίτηση έχει σημαντικό ρόλο για την επιλογή του είδους του σχολείου που μπορεί να παρακολουθήσει. Τα σχολεία υποστηρίζουν τους γονείς με υποδείξεις και συμβουλές κατά τη λήψη των αποφάσεων τους.

Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση διακρίνεται σε δύο επίπεδα. Στο Δευτεροβάθμιο Επίπεδο Ι, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει σε μεγάλο βαθμό ένα γενικό τριστρωματικό εκπαιδευτικό σύστημα: Hauptschule, Realschule and Gymnasium. Το Gesamtschule, το οποίο καλύπτει και τους τρεις τύπους σχολείων υπό ενιαία στέγη και με διαφορετική οργανωτική δομή, είναι ένας ειδικός τύπος σχολείου. Σε διάφορες πολιτείες υπάρχουν επίσης ειδικά σχολεία όπως το Orientierungsstufen (Φάση Προσανατολισμού), Middle Schools, Regelschulen (Γενικά Σχολεία), ενιαίο Hauptschule και Realschule, Werkrealschulen (δευτεροβάθμια τεχνικά σχολεία) και άλλα.

Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση διακρίνεται σε δύο επίπεδα. Στο Δευτεροβάθμιο Επίπεδο Ι, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει σε μεγάλο βαθμό ένα γενικό τριστρωματικό εκπαιδευτικό σύστημα: . Το Gesamtschule, το οποίο καλύπτει και τους τρεις τύπους σχολείων υπό ενιαία στέγη και με διαφορετική οργανωτική δομή, είναι ένας ειδικός τύπος σχολείου. Σε διάφορες πολιτείες υπάρχουν επίσης ειδικά σχολεία όπως το Orientierungsstufen (Φάση Προσανατολισμού), Middle Schools, Regelschulen (Γενικά Σχολεία), ενιαίο Hauptschule και Realschule, Werkrealschulen (δευτεροβάθμια τεχνικά σχολεία) και άλλα.

Το Hauptschule (πρώην Volksschule), που καλύπτει τα σχολικά έτη 5-9, παρέχει στους μαθητές γενική βασική εκπαίδευση στα μαθήματα: Γερμανικά, μία ξένη γλώσσα, μαθηματικά, φυσική / χημεία, βιολογία, γεωγραφία, ιστορία, κλπ. Για να ανταποκριθούν στις διαφορετικές ικανότητες των μαθητών, τα μαθήματα στα κύρια αντικείμενα προσαρμόζονται στις ατομικές ικανότητες των μαθητών. Οι απόφοιτοι των Hauptschule συνήθως συνεχίζουν στην επαγγελματική κατάρτιση, ενώ οι μαθητές με υψηλή βαθμολογία μπορούν επίσης να φοιτήσουν σε σχολείο ανώτερου επιπέδου πριν ή μετά την επαγγελματική τους κατάρτιση.Στην κανονική του μορφή το

Realschule καλύπτει τις σχολικές βαθμίδες 5-10 και παρέχει στους μαθητές ευρύτερη γενική εκπαίδευση. Σήμερα το Realschule είναι ποσοτικά ο πιο σημαντικός τύπος σχολείου και σχεδόν το 40% των μαθητών επιτυγχάνουν το απολυτήριο γενικής εκπαίδευσης με τη συμπλήρωση της δέκατης βαθμίδας. Το Realschule προετοιμάζει τους μαθητές για ψηλής ποιότητας επαγγελματική κατάρτιση ή το πανεπιστήμιο. Τα μαθήματα περιλαμβάνουν Γερμανικά, ξένες γλώσσες, μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία, γεωγραφία, ιστορία, πολιτική, μουσική, τέχνες, αθλοπαιδιές και θρησκευτικά. Ανάλογα με την έφεση και τις ικανότητές τους, οι μαθητές μπορούν να επιλέξουν να εμβαθύνουν σε συγκεκριμένα υποχρεωτικά μαθήματα ή να επιλέξουν νέα αντικείμενα.

Το Gymnasium παρέχει στους μαθητές γενική εκπαίδευση εις βάθος και καλύπτει τα σχολικά έτη 5 έως 13 (σε μερικές πολιτείες έως 12). Το Gymnasium έχει δύο διαφορετικές μορφές: το κανονικό Gymnasium όπου οι μαθητές μπορούν να παρακολουθήσουν όλα τα έτη 5-13 για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο, και το ανώτερο επίπεδο που αρχίζει τον ενδέκατο χρόνο και προετοιμάζει τους μαθητές για το Hochschulreife είτε με έμφαση στη γενική εκπαίδευση είτε προσανατολισμένο στην επαγγελματική σταδιοδρομία όπως το berufliche Gymnasium που ειδικεύεται σε τομείς όπως διοίκηση επιχειρήσεων, τεχνολογίες, επιστήμες τροφίμων, κοινωνικές επιστήμες, κλπ. Στο τέλος του δέκατου έτους οι μαθητές μπορούν να συνεχίσουν στο ανώτερο επίπεδο ή να δώσουν εξετάσεις για το Mittlere Reife (απολυτήριο γενικής εκπαίδευσης).

Το gymnasiale Oberstufe καλύπτει τα έτη 11 έως 13 (ή 12) και μετά από μία εισαγωγική φάση διάρκειας ενός έτους διαιρείται σε εξάμηνα. Οι μαθητές έχουν πολυάριθμες δυνατότητες να εστιάσουν σε ειδικά αντικείμενα εντός του παρεχόμενου πλαισίου μαθημάτων. Τα μαθήματα παρέχονται σε βασικό και ανώτερο επίπεδο: το βασικό επίπεδο καλύπτει τα δύο τρίτα των μαθημάτων και παρέχει τις βασικές γνώσεις και το ανώτερο επίπεδο παρέχει διδασκαλία εις βάθος που διευρύνει τη γνώση των μαθητών.

Το Gesamtschule περιλαμβάνει διάφορους τύπους σχολείων με στόχο να παρέχει στους μαθητές ευέλικτη μετάβαση στον κατάλληλο τύπο σχολείου ανάλογα με τις ικανότητές τους. Το Gesamtschule διακρίνεται σε δύο τύπους. Στο συνδυαστικό τύπο το Gesamtschule συνδυάζει τα Hauptschule, Realschule και Gymnasium εκπαιδευτικά και οργανωτικά, αλλά οι μαθητές διδάσκονται σε τάξεις που ομαδοποιούνται ανάλογα με τις διαθέσιμες ειδικεύσεις.

Στο ενιαίο τύπο οι μαθητές διδάσκονται ανά ηλικιακή ομάδα, ενώ από τον έβδομο χρόνο ομαδοποιούνται ανάλογα με το επίπεδο γνώσεων τους σε κατ’ ελάχιστο δύο επίπεδα. Μετά από τα σχολεία που παρέχουν γενική εκπαίδευση υπάρχουν πολλές δυνατότητες εκπαίδευσης για επαγγελματική σταδιοδρομία που προετοιμάζουν για επαγγελματική κατάρτιση ή οδηγούν σε επαγγελματική ειδίκευση ή δευτεροβάθμιες γενικές ειδικεύσεις. Λόγω της σχετικά υψηλής ανεργίας των νέων, το επαγγελματικό σύστημα κατάρτισης έχει εκσυγχρονιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τα τελευταία είκοσι χρόνια και διαθέτει μία μεγάλη ποικιλία διαφορετικών σχολείων. Μια σημαντική διάκριση των σχολείων είναι τα πλήρους φοίτησης που οι μαθητές πρέπει να παρακολουθούν κάθε μέρα και τα μερικής φοίτησης που οι μαθητές παρακολουθούν μόνο μία με δύο ημέρες× πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι στα τελευταία η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική. Τα προπαρασκευαστικά επαγγελματικά σχολεία περιλαμβάνουν το Berufsvorbereitungsjahr (μονοετής προεπαγγελματική κατάρτιση), τη μονοετή βασική επαγγελματική κατάρτιση και το μονοετές κολέγιο κατάρτισης.

Το Berufsvorbereitungsjahr (προεπαγγελματική κατάρτιση) προσφέρει ένα τύπο επαγγελματικής κατάρτισης διάρκειας ενός έτους πλήρους παρακολούθησης και απευθύνεται σε νέους για τους οποίους η επαγγελματική κατάρτιση είναι υποχρεωτική αλλά δεν έχουν βρει κάποια ευκαιρία κατάρτισης ή είναι εκτός εργασίας. Οι μαθητές διευρύνουν τη γενική τους εκπαίδευση, ενθαρρύνονται να αποκτήσουν βασικές δεξιότητες, διδάσκονται τις βασικές γνώσεις για μέχρι τρεις επαγγελματικούς τομείς και βοηθούνται στον επαγγελματικό προσανατολισμό και στον προσδιορισμό του επαγγέλματος που θα ακολουθήσουν. Υπό προϋποθέσεις οι μαθητές χωρίς το Hauptschulabschluss μπορούν να αποκτήσουν αντίστοιχο πιστοποιητικό.

Το Berufsgrundbildungsjahr (βασική επαγγελματική κατάρτιση) παρέχεται ως μονοετές, πλήρους παρακολούθησης πρόγραμμα μαθημάτων και απευθύνεται κυρίως σε νέους που έχουν το Hauptschulabschluss. Με την έναρξη της βασικής επαγγελματικής κατάρτισης οι μαθητές πρέπει να επιλέξουν έναν επαγγελματικό τομέα από τους δώδεκα που υπάρχουν. Κατά τη διάρκεια του έτους οι μαθητές βελτιώνουν τη γενική τους εκπαίδευση και αποκτούν γνώσεις, ικανότητες και δεξιότητες σε έναν επαγγελματικό τομέα και κατά συνέπεια αποκτούν βασική επαγγελματική κατάρτιση. Μετά από σχετική έγκριση το έτος βασικής επαγγελματικής κατάρτισης προσμετράται στην επόμενη επαγγελματική κατάρτιση.

Αναφορικά με τα Berufsfachschulen (επαγγελματικά κολέγια) υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι: τα επαγγελματικά κολέγια ενός έτους που λειτουργούν ως προπαρασκευαστικά των επαγγελμάτων και αποτελούν μέρος της επαγγελματικής κατάρτισης στο διττό σύστημα, τα επαγγελματικά κολέγια δύο ετών που οδηγούν στο Fachschulreife (εξομοιωμένο με το Mittlere Reife) και τα επαγγελματικά κολέγια ενός ή περισσότερων ετών που οδηγούν σε ανεξάρτητη επαγγελματική ειδίκευση.

Τα επαγγελματικά κολέγια που λειτουργούν ως Berufsvorbereitung (προπαρασκευαστικά επαγγελμάτων), όπως το εμπορικό επαγγελματικό κολέγιο παρέχουν μονοετή, πλήρους παρακολούθησης μαθήματα. Απευθύνονται κυρίως σε νέους που ετοιμάζονται να ακολουθήσουν τεχνική κατάρτιση και χρειάζονται να αποκτήσουν μια τυποποιημένη, εκτενή και σύγχρονη βασική επαγγελματική κατάρτιση που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των διαφορετικών επαγγελματικών τομέων, ενώ παράλληλα μπορούν να διευρύνουν και να αναπτύξουν τη γενική εκπαίδευσή τους. Τα επαγγελματικά κολέγια διαθέτουν δέκα επαγγελματικούς τομείς.Το διετές Berufsfachschule (επαγγελματικό σχολείο) παρέχει μαθήματα πλήρους παρακολούθησης και απευθύνεται κυρίως σε νέους που έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς εννέα χρόνια στο Hauptschule και θέλουν να αποκτήσουν το Fachschulreife. Οι μαθητές διδάσκονται αντικείμενα προσανατολισμένα στην επαγγελματική σταδιοδρομία ή ειδικευμένα αντικείμενα κατάρτισης σε θέση εργασίας (on-the-job) σε διάφορους τομείς (τεχνική, επαγγελματική, κοινωνική εκπαίδευση, κλπ), ενώ παράλληλα έχουν τη δυνατότητα να διευρύνουν και να αναπτύξουν τη γενική τους εκπαίδευση. Αφού ολοκληρώσουν το Berufsfachschule, ο ένας χρόνος προσμετράται στην επόμενη κατάρτισή τους αν επιλέξουν τον ίδιο επαγγελματικό τομέα, ενώ διαφορετικά προσμετράται ο μισός χρόνος. Το επίπεδο εκπαίδευσης είναι εξομοιωμένο με το Realschulabschluss και δίνει το δικαίωμα στο μαθητή να συνεχίσει την κατάρτισή του σε ένα αναγνωρισμένο επάγγελμα τυπικής κατάρτισης ή να μετακινηθεί σε ένα επαγγελματικό κολέγιο ή σχολείο, διάρκειας ενός ή περισσοτέρων ετών.

Το επαγγελματικά κολέγια τριετούς διάρκειας ειδικεύονται σε επαγγελματικές ειδικότητες προνοιακής και κοινωνικής εκπαίδευσης. Η κατάρτιση διεξάγεται είτε στο κολέγιο στο σύνολό της είτε σε συνδυασμό με κάποια θέση εργασίας. Η παρακολούθηση αυτής της επαγγελματικής κατάρτισης απαιτεί το Hauptschulabschluss και ένα πρόγραμμα πρώτης επαγγελματικής κατάρτισης ή εναλλακτικά το Mittlere Reife, και οδηγεί σε αναγνωρισμένη επαγγελματική ειδίκευση για σταδιοδρομία σε θέσεις εργασίας για ηλικιωμένους, φροντίδα παιδιών, κλπ. Το επαγγελματικό κολέγιο παρέχει βασική και ευρύτερη γνώση και δεξιότητες στο αντίστοιχο πεδίο για εργασία σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, ενώ παράλληλα οι μαθητές διευρύνουν και αναπτύσσουν τη γενική τους εκπαίδευση.

Το Fachoberschulen δέχεται μαθητές που έχουν ολοκληρώσει το Mittlere Schulabschluss, καλύπτει τα έτη 11 και 12 και οδηγεί στο Fachhochschulreife. Υπάρχουν Fachoberschulen για θέματα τεχνολογίας, επιχειρήσεων, διοίκησης, διατροφής, κοινωνικά θέματα και σχεδίου. Η πρακτική κατάρτιση σε θέσεις εργασίας διεξάγεται στο ενδέκατο έτος, ενώ το δωδέκατο έτος η διδασκαλία περιλαμβάνει κυρίως Γερμανικά, κοινωνικές επιστήμες, μαθηματικά, επιστήμες και επαγγελματικά αντικείμενα. Τα Fachoberschulen λειτουργούν σε πολλές πολιτείες με σκοπό να δώσουν τη δυνατότητα στους μαθητές που έχουν ολοκληρώσει ένα πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης στο διττό σύστημα να αποκτήσουν το Hochschulreife. Το διετές, πλήρους παρακολούθησης πρόγραμμα οδηγεί στο θεματικό Hochschulreife και με την προσθήκη μιας δεύτερης ξένης γλώσσας στο γενικό Hochschulreife. Η προϋπόθεση για φοίτηση στο Fachoberschulen είναι η απόκτηση του Mittlere Schulabschluss και επιτυχής ολοκλήρωση επαγγελματικής κατάρτισης τουλάχιστον δύο χρόνων ή η επαγγελματική προϋπηρεσία τουλάχιστον πέντε χρόνων.Η

Επαγγελματική Κατάρτιση έχει σημαντικό ρόλο στο διττό σύστημα (dual system). Τα δύο τρίτα σχεδόν των νέων ολοκληρώνουν ένα πρόγραμμα κατάρτισης τριών ετών, ανάλογα με το επάγγελμα που έχουν επιλέξει, με την εκπαίδευση να εναλλάσσεται μεταξύ της θέσης εργασίας στην επιχείρηση και του επαγγελματικού σχολείου. Ο σκοπός της κατάρτισης στο διττό σύστημα είναι να παρέχει ευρεία βασική επαγγελματική κατάρτιση και να μεταδώσει τις δεξιότητες και γνώσεις που είναι απαραίτητες για την άσκηση ενός επαγγέλματος μέσω ενός δομημένου προγράμματος κατάρτισης. Η υποχρεωτική, πλήρους παρακολούθησης φοίτηση στο σχολείο πρέπει να ολοκληρωθεί πριν την έναρξη της επαγγελματικής κατάρτισης, ενώ δεν υπάρχουν άλλες προϋποθέσεις όπως ένας τυπικός απολυτήριος τίτλος. Η κατάρτιση στηρίζεται σε μία ιδιωτική σύμβαση επαγγελματικής κατάρτισης μεταξύ του φορέα κατάρτισης και του καταρτιζόμενου και μία δημόσια σύμβαση με το επαγγελματικό κολέγιο. Οι νέοι καταρτίζονται για τρεις με τέσσερις μέρες στη θέση εργασίας και μία με δύο ημέρες στο επαγγελματικό κολέγιο. Η επιχείρηση αναλαμβάνει το κόστος της κατάρτισης στη θέση εργασίας και πληρώνει στον καταρτιζόμενο το επίδομα κατάρτισης, το οποίο είναι σύμφωνα με τη συλλογική σύμβαση εργασίας του συγκεκριμένου κλάδου. Βάσει των κανονισμών κατάρτισης η επιχείρηση μεταδίδει τις ειδικές και βασικές τεχνικές δεξιότητες που απαιτούνται για τη σύγχρονη άσκηση του επαγγέλματος. Η θεωρητική γνώση και δεξιότητες που αποκτήθηκαν στο επαγγελματικό σχολείο συνδυάζονται με την πρακτική εμπειρία και την εφαρμογή τους σε συγκεκριμένες θέσεις εργασίας.

Το Berufsschule είναι ένας ανεξάρτητος φορέας με ίσα δικαιώματα, που λειτουργεί σε συνεργασία με τους άλλους εμπλεκόμενους φορείς. Το επαγγελματικό σχολείο έχει ως αποστολή να παράσχει στους μαθητές γενική και επαγγελματική εκπαίδευση, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις απαιτήσεις της επαγγελματικής κατάρτισης. Το επαγγελματικό κολέγιο εφοδιάζει τους μαθητές με βασική και ειδικευμένη επαγγελματική κατάρτιση, πρόσθετα προς τη γενική κατάρτιση που έχουν ήδη λάβει.

Στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας υπάρχουν πολλά σχολεία που δίνουν τη δυνατότητα σε εργαζόμενους να αποκτήσουν απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπως για παράδειγμα το Mittlere Reife και το Hochschulreife. Στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τα Abendgymnasien και τα colleges έχουν αποκτήσει μεγάλη σπουδαιότητα. Αυτά τα ιδρύματα δίνουν τη δυνατότητα σε ενήλικες να αποκτήσουν απολυτήριο τίτλο μέχρι το Hochschulreife ενώ εργάζονται ή με πλήρη φοίτηση.

Τριτοβάθμια Εκπαίδευση


Με την αποφοίτηση από το σύστημα γενικής εκπαίδευσης που δίνει το δικαίωμα στους μαθητές να εισαχθούν στα πανεπιστήμια (Fachhochschulreife, θεματικό Hochschulreife, γενικό Hochschulreife), οι νέοι έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν στα Γερμανικά κολέγια και πανεπιστήμια. Το Γερμανικό πανεπιστημιακό σύστημα βασικά αποτελείται από δύο τύπους ιδρυμάτων: τα κολέγια και τα πανεπιστήμια.

Τα πανεπιστήμια είναι τα παραδοσιακά ιδρύματα που παρέχουν μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση και καλύπτουν σχεδόν όλους τους γνωστούς τομείς σπουδών. Περίπου τα τρία τέταρτα των μαθητών σπουδάζουν στα πανεπιστήμια και λαμβάνουν Magister degree, Diplom degree ή Staatsexamen. Εκτός από τη διδασκαλία, η οποία είναι έντονα προσανατολισμένη στην επιστήμη, τα πανεπιστήμια έχουν εκτενή ερευνητική δραστηριότητα που τα διακρίνει από τα κολέγια, ενώ ένα ακόμη προνόμιο τους είναι το δικαίωμα χορήγησης διδακτορικού τίτλου σπουδών.

Τα Fachhochschulen ιδρύθηκαν στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας περίπου πριν από 40 χρόνια και δραστηριοποιούνται στην επιστημονική κατάρτιση εργαζομένων, σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Τα Fachhochschulen προσεγγίζουν την πλευρά της εφαρμογής, συνδυάζοντας πρακτικούς όρους με την εφαρμογή της επιστημονικής γνώσης που προέρχεται από την έρευνα. Η δομή των προγραμμάτων σπουδών είναι αρκετά πιο περιορισμένη σε σύγκριση με τα πανεπιστήμια και γενικά σχετίζεται με τις δεξιότητες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις επιχειρήσεις. Το 40% των μαθητών σπουδάζουν σήμερα στα Fachhochschulen. Σαν αποτέλεσμα της Διαδικασίας της Bologna, το όρια μεταξύ των διαφόρων τύπων ιδρυμάτων της ανώτερης εκπαίδευσης γίνονται συνεχώς πιο δυσδιάκριτα και οι δύο τύποι ιδρυμάτων πλησιάζουν μεταξύ τους. Από το 2010 δε θα υπάρχουν διαφορές σχετικά με τα ακαδημαϊκά προσόντα: τα πανεπιστήμια και τα Fachhochschulen θα απονέμουν Bachelor και Master σύμφωνα με την ίδια διάρθρωση σπουδών.

Εκτός από τα παραδοσιακά πανεπιστήμια και τα Fachhochschulen, υπάρχουν επίσης ιδρύματα ανώτερης εκπαίδευσης ειδικού προσανατολισμού όπως τα κολέγια εκπαίδευσης δασκάλων, τα κολέγια τεχνών και μουσικής, τα Verwaltungshochschulen, κλπ..

Το Berufsakademie αντιπροσωπεύει έναν ειδικό τύπο ιδρύματος ανώτερης εκπαίδευσης που έλαβε πανεπιστημιακό χαρακτήρα σε ορισμένες Ομοσπονδιακές πολιτείες.

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι το πολυσύνθετο, σε μεγάλο βαθμό νομικά ρυθμιζόμενο σύστημα μετα-υποχρεωτικής εκπαίδευσης (further education system). Στη βάση των διαφόρων νόμων για την επαγγελματική κατάρτιση αναπτύχθηκε μια πληθώρα επαγγελμάτων (Fortbildungsberufe), τα οποία αποτελούν μια σημαντική ευκαιρία σταδιοδρομίας για τους ειδικευμένους εργαζόμενους. Η μετα-υποχρεωτική επαγγελματική εκπαίδευση στις ειδικότητες διοίκησης επιχειρήσεων, πωλήσεων, τεχνιτών και πολλών άλλων επιλέγεται από το ένα όγδοο των εργαζόμενων ως ευκαιρία πρόσθετης επαγγελματικής κατάρτισης. Τα επαγγέλματα αυτά (Fortbildungsberufe) ρυθμίζονται από την πολιτεία, είναι ανεξάρτητα των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων και απαιτούν προετοιμασία 600 - 2.400 ώρες, ανάλογα με τον εκπαιδευτικό τους στόχο. Η προϋπόθεση για να δώσει κανείς εξετάσεις είναι να έχει ολοκληρώσει ένα πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης και δύο με τρία χρόνια αντίστοιχης απασχόλησης. Εκτός από το Βιομηχανικό και Εμπορικό Επιμελητήριο και το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο, προπαρασκευαστικά μαθήματα παρέχονται από τα δημόσια τεχνικά κολέγια. Τα εφόδια των επαγγελμάτων Fortbildungsberufe δίνουν τη δυνατότητα απασχόλησης σε μέσο τεχνικό και διοικητικό επίπεδο των επιχειρήσεων.

Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση


Ο τομέας της συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης είναι εντελώς ετερογενής στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και καλύπτει πλήθος διαφορετικών ευκαιριών και προσόντων. Υπάρχουν ορισμοί κανονισμού, αλλά τελικά η αγορά είναι εκείνη που αποφασίζει ποιες ευκαιρίες συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης θα διατηρηθούν και ποιες όχι, ενώ οι ομοσπονδίες εργοδοτών και εργαζομένων δεν επιθυμούν αυστηρή νομοθεσία και δομή για τη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση.


4. ΣΟΥΗΔΙΑ
Προσχολική αγωγή

Το πρώτο στάδιο εκπαίδευσης περιλαμβάνει την προσχολική εκπαίδευση (förskolan) για παιδιά κάτω των 6 ετών. Στην ηλικία των έξι ετών σε όλα τα παιδιά προφέρεται μια θέση στο μη-υποχρεωτικό νηπιαγωγείο (förskoleklasse) που στοχεύει στην προετοιμασία για την μετέπειτα σχολική ζωή. Το κομμάτι αυτό της εκπαίδευσης συνδυάζει τις παιδαγωγικές μεθόδους του νηπιαγωγείο (pre-school) και της δημοτικής εκπαίδευσης και έχει προπαρασκευαστικό ρόλο.

Η κοινότητα έχει την υποχρέωση πρόνοιας για τα παιδιά των πολιτών που σπουδάζουν ή εργάζονται. Τους εξασφαλίζει, λοιπόν, δομές όπως παιδικούς σταθμούς, σχολικούς παιδότοπους, κέντρα ελεύθερου χρόνου και κέντρα με ανοικτές ψυχαγωγικές δραστηριότητες για τις ώρες πριν-μετά το «σχολείο» ή κατά τη διάρκεια διακοπών. Το 2004 θεσπίστηκε νόμος, ο οποίος επιτρέπει στα παιδιά άνεργων γονέων ή μονογονεϊκών οικογενειών να γίνονται δεκτά χωρίς δίδακτρα σε σταθμούς. Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες καλύπτονται με ειδικό αλλά συνήθως αυτά τα παιδιά ενσωματώνονται, όπου μπορούν στις κανονικές προσχολικές τάξεις .

Στόχοι της προσχολικής εκπαίδευσης είναι η μάθηση και η ανάπτυξη των νηπίων μέσα από το παιχνίδι. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών σύμφωνα με το αντίστοιχο αναλυτικό πρόγραμμα, ενώ και η ενημέρωση και διαπαιδαγώγηση σχετικά με την ισότητα των φύλων δεν μένει αναξιοποίητη. Απώτερος στόχος είναι η άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, κυρίως ανάμεσα σε άτομα διαφορετικού φύλου.

Υποχρεωτική εκπαίδευση

Η εκπαίδευση στο Grundskola (βασική) είναι εννεαετής και υποχρεωτική, από την ηλικία των 7 έως την ηλικία των 13. Από την ηλικία των 13 έως 16 ετών τα παιδιά φοιτούν στο Högstadium, που αποτελεί την ανώτερο κομμάτι της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Σε όλη τη βαθμίδα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης προσφέρεται δωρεάν εξωσχολική φροντίδα πριν και μετά τις ώρες διδασκαλίας. Τέλος εκτός από τα παραδοσιακά σχολεία, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ανήκουν και τα σχολεία για τους πληθυσμούς Saami της βόρειας Σουηδίας (specialskolor) αλλά και σχολεία για άτομα με ειδικές ανάγκες (särskolor).

Σκοπός της βασικής εκπαίδευσης είναι να παρέχει σε όλους τους μαθητές/τριες γνώσεις και δεξιότητες, για να δημιουργηθούν ολοκληρωμένες προσωπικότητες, ευτυχισμένα, ικανά και υπεύθυνα άτομα για την κοινωνία. Αξίζει να σημειωθεί η θέσπιση νόμου κατά των διακρίσεων το 2006, ο οποίος αφορά διακρίσεις φύλου, φυλής, κοινωνικοοικονομικού status, ειδικών προβλημάτων και αναπηριών, καθώς και την εξευτελιστική συμπεριφορά απέναντι σε άλλους μαθητές/τριεs.

Οι εκπαιδευτικοί έχουν ειδικευτεί στη διδασκαλία σε μικρότερες ή μεγαλύτερες τάξεις της υποχρεωτικής εκπαίδευσης καθώς και σε δύο μαθήματα. Το υπόλοιπο προσωπικό των σχολείων αποτελείται από κοινωνικό λειτουργό, ψυχολόγο, νοσοκόμο, φροντιστή, υπεύθυνους για την καθαριότητα, μάγειρες για τα σχολικά γεύματα, βιβλιοθηκάριο και τεχνικό υπολογιστών. Τα μεσημεριανά σχολικά γεύματα είναι δωρεάν στα σχολικά εστιατόρια και όλα τα σχολεία διαθέτουν πλήρως εξοπλισμένες βιβλιοθήκες με επιστημονική οργάνωση. Επιμέρους μικρότεροι χώροι 3-4-5 ατόμων, ή ατομικοί χώροι μελέτης για παιδιά με διάσπαση προσοχής στα σουηδικά σχολεία είναι κάτι συνηθισμένο .

Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση απευθύνεται σε μαθητές/τριες 16 ετών και είναι τριετής. Δεν είναι υποχρεωτική και παρέχεται δωρεάν. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι σχεδόν όλοι οι μαθητές/τριες συνεχίζουν τη φοίτηση τους στο Gymnasium μετά το τέλος της υποχρεωτικής τους εκπαίδευσης. Προϋπόθεση για την εισαγωγή τους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι μια βαθμολογία που να υπερβαίνει τη βάση στα μαθήματα της Σουηδικής και Αγγλικής γλώσσας και στα Μαθηματικά. Για την εισαγωγή σε ανώτερα ιδρύματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Gymnasium) απαιτούνται βαθμοί πρόσβασης συνολικά σε 12 μαθήματα ενώ για τα επαγγελματικά ιδρύματα σε 8 (Εκπαίδευση στην Σουηδία).

Τριτοβάθμια Εκπαίδευση


Το σουηδικό σύστημα δεν περιλαμβάνει μόνο τις παραδοσιακές πανεπιστημιακές σπουδές αλλά και τα διάφορα είδη κατάρτισης εκπαιδευτικών, υγειονομικής περίθαλψης, τεχνικής κατάρτισης κ.α. Την ευθύνη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχει η κυβέρνηση, περιφερειακές αρχές και ιδιώτες. Όλα τα ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης βρίσκονται κάτω από την επίβλεψη του Υπουργείου Παιδείας εκτός από το Πανεπιστήμιο των Γεωργικών Σπουδών (Υπουργείο Γεωργίας). Η τριτοβάθμια εκπαίδευση στη Σουηδία διαιρείται σε προπτυχιακές, μεταπτυχιακές σπουδές και έρευνα.

Οι φοιτητές/τριες παρακολουθούν σειρές μαθημάτων και διάφορα προγράμματα και έτσι παίρνουν πιστωτικές μονάδες. Κάθε Πανεπιστήμιο και Κολλέγιο αποφασίζει μόνο του για την οργάνωση των σπουδών του.

Για μια σχηματική εικόνα του εκπαιδευτικού συστήματος παρατίθενται παρακάτω δύο σχετικά σχεδιαγράμματα:


Πηγή:http://www.esos.gr/arthra/41662/paroysiasi-eyropaikon-ekpaideytikon-systimaton-vfasi

Παρουσίαση των Εκπαιδευτικών Συστημάτων Ευρωπαϊκών Χωρών-1η Φάση

Αναρτήθηκε:  Σάββατο 2 Ιανουαρίου  2016

Παρουσίαση των Εκπαιδευτικών Συστημάτων Ευρωπαϊκών Χωρών

Επιμέλεια: Γιάννης Καραγιάννης, Σχολικός Σύμβουλος
Στο πλαίσιο της ενημέρωσης, με σκοπό τον πιο εποικοδομητικό διάλογο για την Παιδεία, είναι χρήσιμο να γνωρίσουμε τα περισσότερο διαδεδομένα εκπαιδευτικά συστήματα Ευρωπαϊκών χωρών, με τα θετικά και αρνητικά στοιχεία τους, πριν διαμορφώσουμε μια συνολική πρόταση για συζήτηση για το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS
(1η φάση: Φινλανδία, Αγγλία)

1. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

Το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας βασίζεται στην μεγάλη μεταρρύθμιση των ετών 1972-1977 οπότε καθορίστηκε η βασική, υποχρεωτική εκπαίδευση 9 ετών για όλους. Στην πορεία του συστήματος εκπαίδευσης μέχρι σήμερα υπήρχαν βεβαίως και βελτιώσεις και προσθήκες καλών πρακτικών.

Το πρόγραμμα διδασκαλίας δέχεται επίσης αλλαγές κατά τακτά διαστήματα (ανά δεκαετία περίπου) που συχνά βασίζονται σε πειραματικά project ή έρευνα.

Χαράσσονται μακροχρόνιες πολιτικές που δεν αλλάζουν κατεύθυνση με την αλλαγή κυβερνήσεων. Η μόρφωση του πληθυσμού θεωρείται ως σημαντική προϋπόθεση για την ανταγωνιστικότητα της χώρας και για την δυνατότητα εξεύρεσης καινοτόμων λύσεων για το μέλλον και έτσι η δημόσια δαπάνη για την εκπαίδευση βρίσκεται γύρω στο 6 % του ΑΕΠ.

Το Υπουργείο Παιδείας της Φινλανδίας είναι σχετικά μικρό σε μέγεθος υπουργείο που χαράσσει την εκπαιδευτική πολιτική, καθορίζει τις κατευθυντήριες γραμμές και στρατηγικές επιλογές, ελέγχει την παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης που σχετίζεται με την κρατική χρηματοδότηση και ετοιμάζει την σχετική εκπαιδευτική νομοθεσία.

Το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, ΕΣΠ (National Board of Education) είναι η δημόσια αρχή που έχει την ευθύνη ανάπτυξης της διδασκαλίας. Το ΕΣΠ συντάσσει την βασική δομή των προγραμμάτων σπουδών, την βασική δομή των επαγγελματικών πτυχίων και των εξετάσεων επίδειξης επαγγελματικών ικανοτήτων, αξιολογεί τα αποτελέσματα εκμάθησης, συντονίζει τα δίκτυα πληροφοριών, οργανώνει την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, παράγει υλικό εκμάθησης και εν γένει αναπτύσσει τον εκπαιδευτικό τομέα με διάφορα project.

Τα εκπαιδευτικά συμβούλια των δήμων έχουν την ευθύνη για την παροχή της εκπαίδευσης σε τοπικό επίπεδο βάσει των κατευθυντήριων οδηγιών. Το σύστημα δίνει αρκετή ευελιξία στους τοπικούς φορείς να προσθέσουν επιπλέον μαθήματα ή επιπλέον ώρες σε υπάρχοντα μαθήματα ανάλογα με τις ανάγκες ή στόχους που έχουν θέσει. Στα σχολεία προσφέρεται ένα δωρεάν γεύμα στους μαθητές και αυτό διευκολύνει τα ωράρια των σχολείων.

Η ύλη της διδασκαλίας καθορίζεται από την κεντρική εξουσία αλλά οι εκδοτικοί οίκοι της Φινλανδίας είναι αυτοί που φέρνουν το βάρος της δημιουργίας των κατάλληλων σχολικών βιβλίων. Από τις διαθέσιμες στην αγορά σειρές των σχολικών βιβλίων το κάθε σχολείο μπορεί να αποφασίσει ποιες σειρές θα χρησιμοποιήσει για τις ανάγκες τους βάσει της μεθόδου διδασκαλίας, τιμής και λοιπών κριτηρίων. Τα βιβλία εφόσον βρίσκονται σε καλή κατάσταση μπορούν να χρησιμοποιηθούν ξανά από τις ακολουθούμενες τάξεις.

Οι εκπαιδευτικοί της Φινλανδίας σχεδόν στο σύνολό τους αποκτούν το πτυχίο τους σε επίπεδο των μεταπτυχιακών σπουδών.

Οι εκπαιδευτικοί μπορεί να χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους και μέσα διδασκαλίας (οπτικοακουστικά μέσα, επισκέψεις, υπολογιστές, βιβλιοθήκες κλπ.) και ο σκοπός είναι οι εκπαιδευτικοί να αποκτούν κατά την διάρκεια των σπουδών τους τα εργαλεία για να μπορούν να βελτιώσουν οι ίδιοι τους μεθόδους τους. Σ'αυτό συνδράμουν και τα καλοκαιρινά εκπαιδευτικά σεμινάρια.

Δεν υπάρχει αυτόματος μηχανισμός απορρόφησης των πτυχιούχων εκπαιδευτικών αλλά οι ίδιοι πρέπει να στέλνουν τα βιογραφικά τους σε δημοτικές υπηρεσίες που έχουν ανακοινώσει τις κενές θέσεις της περιοχής τους είτε σε τοπικό τύπο είτε σε επαγγελματικά περιοδικά των εκπαιδευτικών, και θεωρείται αυτονόητο στην Φινλανδία ότι οι επιλογές για την συμπλήρωση των κενών θέσεων γίνονται πάντα με αξιοκρατικά κριτήρια.

Σήμερα πλέον μετά το γυμνάσιο περίπου οι μισοί μαθητές διαλέγουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στο λύκειο και οι υπόλοιποι σε επαγγελματικές σχολές / ινστιτούτα. Το φινλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι ευέλικτο έτσι ώστε να δίνει την δυνατότητα συνέχισης των σπουδών όταν ο υποψήφιος έχει ωριμάσει να πάρει το βήμα εφόσον βέβαια πετύχει στις εξετάσεις που τυχόν απαιτούνται για την εισαγωγή του (π.χ. τα πανεπιστήμια). Υπάρχουν επίσης διάφοροι δρόμοι να φτάσει κανείς στην πόρτα του πανεπιστημίου ή για την απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων (βλέπε το διάγραμμα παρακάτω)

Στο σημερινό λύκειο τα μαθήματα οργανώνονται σαν κύκλοι σπουδών χωρίς ξεκάθαρες τάξεις και αυτό δίνει στον μαθητή περίσσοτερη ελευθερία αποφάσεων αλλά και ευθύνη για τον εαυτό του. Στο τέλος του τρίτου έτους σπουδών στο λύκειο οι μαθητές λαμβάνουν μέρος σε απολυτήριες εξετάσεις που διοργανώνονται συγχρόνως σε όλη την χώρα (κάτι παρόμοιο με τις πανελλήνιες στην Ελλάδα) καλύπτοντας την διδασκόμενη ύλη των τριών ετών.

Όμως οι απολυτήριες αυτές εξετάσεις δεν είναι και συγχρόνως εισαγωγικές εξετάσεις στα πανεπιστήμια που διοργανώνονται ξεχωριστά λίγους μήνες μετά από τα ίδια τα πανεπιστήμια ανά κλάδο (π.χ. όλες οι ιατρικές σχολές έχουν τις ίδιες εξετάσεις την ίδια μέρα). Τα πανεπιστήμια καθορίζουν επίσης την ύλη των εξετάσεων που σχετίζεται με το αντικείμενο σπουδών. Κάποιο βαθμοί των απολυτήριων εξετάσεων μπορεί να λαμβάνονται υπόψη σαν πρόσθετοι βαθμοί στην τελική αξιολόγηση των υποψήφιων φοιτητών.

2. ΑΓΓΛΙΑ
Το Αγγλικό & Ουαλικό - Εκπαιδευτικό Σύστημα
wa_bildungssystem_gr.jpg

Σύντομη Παρουσίαση
Δομή

Στην Αγγλία και στην Ουαλία η γενική υποχρεωτική εκπαίδευση απευθύνεται σε όλα τα παιδιά που είναι μόνιμα εγκατεστημένα στη χώρα, ανεξάρτητα από την εθνικότητα τους, και διαρκεί έντεκα χρόνια. Υπάρχουν ιδιωτικά και δημόσια σχολεία· στα δημόσια σχολεία η φοίτηση είναι δωρεάν. Η υποχρεωτική εκπαίδευση στην Αγγλία και την Ουαλία διαιρείται σε τέσσερα στάδια (Key Stages): Το Στάδιο 1 είναι μέχρι την ηλικία των 7 ετών, το Στάδιο 2 για τις ηλικίες 7 έως 11, το Στάδιο 3 για τις ηλικίες 11 έως 14 και το Στάδιο 4 για τις ηλικίες 14 έως 16. Είναι επίσης δυνατό ένα παιδί να δεχτεί την εκπαίδευση στο σπίτι, αλλά οι γονείς θα πρέπει να λάβουν σχετική έγκριση.

Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση

Η Υποχρεωτική εκπαίδευση αρχίζει στο Δημοτικό Σχολείο (primary school) (ή σε σχολείο ειδικών αναγκών). Η εκπαίδευση στο Δημοτικό διαρκεί τα δύο πρώτα Στάδια και μέχρι την ηλικία των 11. Τα παιδιά πρέπει να αρχίσουν την υποχρεωτική εκπαίδευση σε καθορισμένες ημερομηνίες οι οποίες ορίζονται από τη Γραμματεία της Εθνικής Συνέλευσης της Ουαλίας και συνήθως είναι οι 31 Αυγούστου, 31 Δεκεμβρίου και 31 Μαρτίου. Μόλις το παιδί φτάσει στην ηλικία υποχρεωτικής εκπαίδευσης, πρέπει να αρχίσει το σχολείο με την έναρξη της νέας εκπαιδευτικής περιόδου. Τα περισσότερα παιδιά αρχίζουν το σχολείο μεταξύ των τεσσάρων και πέντε ετών. Το Δημοτικό Σχολείο παρέχει ένα ισόρροπο και πολύπλευρο πρόγραμμα μαθημάτων, κατάλληλο για την παιδική ηλικία και ικανότητα, καθώς για κάποια ειδική ανάγκη που μπορεί να έχει ένα παιδί. Ο Εκπαιδευτικός Νόμος του 2002 ορίζει ως ισόρροπο και πολύπλευρο το πρόγραμμα που προάγει την πνευματική, ηθική, ψυχική και σωματική ανάπτυξη των μαθητών στο σχολείο και την κοινωνία. Επίσης προετοιμάζει τους μαθητές για τις προοπτικές, ευθύνες και εμπειρίες για τη συνέχεια της ζωής τους. Κατά τα πρώτα χρόνια της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης δε διδάσκονται ειδικευμένα αντικείμενα και έμφαση δίδεται στην ικανότητα γραφής - ανάγνωσης και μαθηματικών. Τα Σχολεία ειδικών αναγκών (Special needs schools) απευθύνονται σε παιδιά που μειονεκτούν διανοητικά ή σωματικά και δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα στο σχολείο και τα προετοιμάζουν για την αγορά εργασίας.

Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

Η Δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Αγγλία και στην Ουαλία διαιρείται σε δύο Στάδια (Key Stages). Το Στάδιο 3 είναι για τις ηλικίες 11 έως 14 και το Στάδιο 4 για τις ηλικίες 14 έως 16.

Όλα τα δημόσια σχολεία στην Αγγλία και την Ουαλία πρέπει να παρέχουν γενική εκπαίδευση στους μαθητές όπως ορίζεται στο Εθνικό Πρόγραμμα Μαθημάτων. Το Εθνικό Πρόγραμμα αποτελεί το πλαίσιο το οποίο τα σχολεία πρέπει να ενσωματώσουν στο πρόγραμμά τους και καθορίζει τη διδακτέα ύλη, χωρίς ωστόσο να ορίζει τη διάρκεια διδασκαλίας του κάθε μαθήματος.

Στην Αγγλία, το Στάδιο 4 παρουσιάζει μια μείωση στον αριθμό των υποχρεωτικών μαθημάτων και οι μαθητές έχουν το δικαίωμα να λάβουν εκπαίδευση σχετιζόμενη με την εργασία. Στην Ουαλία, το Στάδιο 4 απαιτεί όλοι οι μαθητές να ακολουθούν ένα πλαίσιο εκπαίδευσης συναφούς με την εργασία, εγκεκριμένο από την Εθνοσυνέλευση της Ουαλίας.

Οι μαθητές φοιτούν για την απόκτηση του Γενικού Πιστοποιητικού Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (General Certificate of Secondary Education - GCSE) στο τέλος του Σταδίου 4 (16 χρονών). Οι εξετάσεις για το πιστοποιητικό GCSE διεξάγονται για κάθε μάθημα και βαθμολογούνται από ανεξάρτητες εξεταστικές επιτροπές. Οι μαθητές συνήθως εξετάζονται σε έως 10 διαφορετικά μαθήματα περιλαμβανομένων των Μαθηματικών και της Αγγλικής Γλώσσας. Οι εξετάσεις βαθμολογούνται με τους βαθμούς A*, A, B, C, D, E, F, και G, με το A* να είναι ο μεγαλύτερος βαθμός. Οι μαθητές που δεν επιτυγχάνουν το βαθμό G καταχωρούνται ως U (unclassified) και δεν παίρνουν πιστοποιητικό. Ο βαθμός του GCSE απονέμεται βάσει της πορείας του μαθητή στα μαθήματα τα τελευταία δύο χρόνια μαζί με τις εξετάσεις. Το ποσοστό βαθμολογίας διαφέρει από μάθημα σε μάθημα. Πρόσφατα προστέθηκε η δυνατότητα να λαμβάνονται πιστοποιητικά σε οκτώ επαγγελματικά αντικείμενα (εφαρμοσμένες τέχνες, επιχειρήσεις, εφαρμοσμένη μηχανική, υγεία και κοινωνική περίθαλψη, εφαρμοσμένη πληροφορική, ψυχαγωγία και τουρισμός, βιομηχανία και εφαρμοσμένες επιστήμες). Νέα επαγγελματικά αντικείμενα εξετάζονται και μπορεί να προστεθούν στο μέλλον. Το Επαγγελματικό πιστοποιητικό (Vocational GCSE) είναι ισότιμο με δύο (γενικά/ακαδημαϊκά) πιστοποιητικά από άποψη ζήτησης.

Για αυτή την περίοδο των σπουδών υπάρχει ένας αριθμός διαφορετικών τύπων σχολείων: μονοτάξια σχολεία, λύκεια, ειδικευμένες σχολές, αστικά κολλέγια τεχνολογιών και ακαδημίες.

Το πιο συνηθισμένο από αυτά είναι μακράν το μονοτάξιο σχολείο (comprehensive school), το οποίο παρακολουθεί το 90% των μαθητών. Το σχολείο αυτό δεν είναι επιλεκτικό και δέχεται μαθητές ανεξαρτήτως των ικανοτήτων τους.

Τα Λύκεια (Grammar schools) κάνουν επιλογή των μαθητών ανάλογα με τις ικανότητές τους. Στην Αγγλία υπάρχουν 164 τέτοια σχολεία και οι υποψήφιοι συνήθως δίνουν εισαγωγικές εξετάσεις.

Τα ειδικευμένα σχολεία (Specialist schools) ειδικεύονται σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, ενώ παράλληλα παρέχουν στους μαθητές το Εθνικό Πρόγραμμα Μαθημάτων και μία ευρεία και ισόρροπη εκπαίδευση. Τα αντικείμενα των σχολείων αυτών είναι 10: τέχνες, επιχειρήσεις, μηχανολογία, ανθρωπιστικές σπουδές (ιστορία, γεωγραφία ή Αγγλικά), γλώσσες, μαθηματικά και πληροφορική, μουσική, επιστήμες, αθλητισμός και τεχνολογία. Τα σχολεία μπορούν να συνδυάζουν δύο οποιαδήποτε από τα αντικείμενα αυτά και πρέπει να ανανεώνουν την ειδικότητά τους κάθε τέσσερα χρόνια. Μπορούν επίσης να επιλέγουν μέχρι το 10% των μαθητών τους και πρέπει να έχουν κάποια εξωτερική χρηματοδότηση. Περισσότερα από τα μισά σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης λειτουργούν ως ειδικευμένα σχολεία. Το πρόγραμμα των σχολείων αυτών εφαρμόζεται μόνο στην Αγγλία.

Τα Αστικά Κολλέγια Τεχνολογιών (City technology colleges και city technology colleges for the technology of arts) υπάρχουν μόνο στην Αγγλία και είναι ανεξάρτητα σχολεία με δημόσια χρηματοδότηση. Τα σχολεία αυτά ανήκουν και διοικούνται από επιτρόπους ή αναδόχους, οι οποίοι πρέπει να κάνουν μια σημαντική εισφορά στο σχολείο. Πρέπει να βρίσκονται σε αστικές περιοχές, να μη χρεώνουν δίδακτρα, να παρέχουν εκπαίδευση στους μαθητές της περιοχής ανεξαρτήτως επιπέδου και να παρέχουν ένα ευρύ πρόγραμμα μαθημάτων με έμφαση στις επιστήμες και τις τεχνολογίες ή την εφαρμογή των τεχνολογιών στις τέχνες.

Οι Ακαδημίες (Academies) ιδρύονται από αναδόχους επιχειρηματικών, κοινωνικών ή εθελοντικών ομάδων που συνεργάζονται με φορείς της τοπικής κοινωνίας. Οι Ακαδημίες πρέπει να βρίσκονται σε μειονεκτούσες περιοχές, να παρέχουν εκπαίδευση σε μαθητές της περιοχής διαφορετικών ικανοτήτων, να παρέχουν ένα ευρύ και ισόρροπο πρόγραμμα μαθημάτων και να μη χρεώνουν δίδακτρα.

Μία επιλογή επίσης της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι τα ιδιωτικά σχολεία, τα οποία συνήθως είναι γνωστά ως ανεξάρτητα σχολεία. Τα σχολεία αυτά ιδρύονται από ιδιώτες και τα μεγαλύτερα έσοδα τους προέρχονται από τα δίδακτρα που χρεώνουν. Μερικά επίσης λαμβάνουν δωρεές και ενισχύσεις από δωρητές.

Σε μερικές περιοχές εφαρμόζεται διαφορετικό σύστημα από αυτό του συνδυασμού του πρωτοβάθμιου και δευτεροβάθμιου σχολείου. Σύμφωνα με αυτό το σύστημα οι μαθητές αφήνουν το πρώτο σχολείο σε ηλικία οκτώ ή εννέα ετών για να παρακολουθήσουν το επόμενο (middle) μέχρι την ηλικία των δώδεκα ή δεκατριών και στη συνέχεια να πάνε σε ανώτερο (upper) σχολείο.

Μετά - υποχρεωτική Εκπαίδευση


Στην Αγγλία και την Ουαλία, η μετα-υποχρεωτική εκπαίδευση παρέχεται στα λεγόμενα sixth form σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Για τη φοίτηση στα σχολεία αυτά δεν υπάρχουν επίσημες τυπικές προϋποθέσεις, καθώς τα σχολεία θέτουν τις δικές τους προϋποθέσεις εισαγωγής.

Η φοίτηση οδηγεί στο Γενικό Πιστοποιητικό Εκπαίδευσης Ανώτερου Επιπέδου (General Certificate of Education Advanced-level examinations - GCE A-levels) και αποτελεί την κύρια οδό για την Ανώτερη Εκπαίδευση. Η δομή του πιστοποιητικού GCE A levels αναθεωρήθηκε πρόσφατα και είχε ως αποτέλεσμα το νέο σύστημα AS/A2. Για να αποκτήσουν το πλήρες A level, οι μαθητές πρέπει να συμπληρώσουν τρία AS units (advanced subsidiary) και τρία A2 units. Τον πρώτο χρόνο της μετα-υποχρεωτικής εκπαίδευσης οι μαθητές μπορούν να επιλέξουν μέχρι πέντε αντικείμενα, στα οποία δίνουν εξετάσεις. Μετά τη συμπλήρωση του πρώτου έτους οι μαθητές μπορούν είτε να επιλέξουν το αντικείμενο μόνο σε ανώτερο επίπεδο (AS) και να λάβουν αναγνωρισμένο τίτλο σπουδών ή να συνεχίσουν στο επόμενο έτος (A2), του οποίου η επιτυχής ολοκλήρωση οδηγεί στο A level.

Τα πιστοποιητικά A levels καλύπτουν περίπου 80 αντικείμενα εκ των οποίων τα 14 είναι Επαγγελματικά (VCEs - Vocational Certificate of Education).

Τα πιστοποιητικά GCE A-level και GCE AS βαθμολογούνται στην κλίμακα A ως E. Η βαθμολογία U δηλώνει απόρριψη.

Τα Επαγγελματικά Πιστοποιητικά VCE έχουν επίσης αναμορφωθεί και έχουν την ίδια δομή με τα AS/A2. Οι τίτλοι σπουδών ονομάζονται GCE A levels σε εφαρμοσμένα αντικείμενα και διακρίνονται σε τέσσερις τύπους:
Advanced Subsidiary General Certificate of Education. Προϋποθέτει τρία AS units και βαθμολογείται A-E.

Advanced Subsidiary General Certificate of Education (double award). Προϋποθέτει έξι AS units και βαθμολογείται AA, AB-EE.

Advanced General Certificate of Education. Συνήθως προϋποθέτει τρία AS units και τρία A2 units και βαθμολογείται A-E.

Advanced General Certificate of Education (double award). Προϋποθέτει έξι AS units και έξι A2 units και βαθμολογείται AA, AB-EE.

Ένας επίσης τίτλος σπουδών είναι το Advanced Extension Awards (AEA) ο οποίος δίδεται από το 2002 και είναι διαθέσιμος σε μαθητές που αναμένεται να βαθμολογηθούν με Α. Ο τίτλος AEA κατά την τρέχουσα περίοδο είναι διαθέσιμος σε 19 αντικείμενα και αποτελεί μία εκ των προϋποθέσεων για την είσοδο στο πανεπιστήμιο.

Η πλήρους ωραρίου και μερικού ωραρίου μετα-υποχρεωτική εκπαίδευση παρέχεται επίσης στα κολλέγια μετα-υποχρεωτικής εκπαίδευσης και στα sixth form κολλέγια.

Επαγγελματική Κατάρτιση


Η μαθητεία είναι ένα πρόγραμμα κατάρτισης για νέους ανθρώπους βασισμένο στην εργασία. Οι νέοι αμείβονται με μισθό και έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν μία νέα ειδικότητα. Κατά την τρέχουσα περίοδο σε μαθητεία βρίσκονται περισσότεροι από 255.000 νέοι σε πλέον των 150 επαγγελμάτων. Η μαθητεία μπορεί να διαρκέσει από 1 έως 5 χρόνια ανάλογα με το αντικείμενο. Μετά την ολοκλήρωση της μαθητείας, ο νέος διαθέτει: πρακτική εμπειρία, Εθνικό Επαγγελματικό Τίτλο (National Vocational Qualification - NVQ) επιπέδου 2, και επιπλέον προσόντα που απαιτούνται για το επάγγελμα.

Η μαθητεία παρέχεται σε όποιον είναι 16 με 24 ετών και ζει στην Αγγλία.

Εκπαίδευση Ενηλίκων
Στην Αγγλία και στην Ουαλία η εκπαίδευση ενηλίκων θεωρείται ως ιδιαίτερα σημαντική βαθμίδα του εκπαιδευτικού συστήματος. Η εκπαίδευση μπορεί να γίνει είτε με πλήρες είτε με μερικό ωράριο και παρέχεται στα κολλέγια μετά-υποχρεωτικής εκπαίδευσης τα οποία παραδοσιακά παρέχουν μαθήματα επαγγελματικής φύσης, αλλά συνεχώς αυξάνουν την παροχή ακαδημαϊκών προσόντων.

Στην Αγγλία κάθε Πανεπιστήμιο και Σχολή καθορίζει τα κριτήρια για να κάνει δεκτούς τους υποψηφίους. Καθορίζει δηλαδή τις γνώσεις που απαιτούνται και κατά προέκταση τα μαθήματα στα οποία θα πρέπει να διαγωνισθούν οι υποψήφιοι μετά την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Συνήθως κάθε σχολή καθορίζει τρία ( 3) μαθήματα.

Τα μαθήματα μπορεί να ζητούνται και σε διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας . Για παράδειγμα Μαθηματικά Ι, ή Μαθηματικά ΙΙ κλπ.

Οι εξετάσεις πραγματοποιούνται από τον οργανισμό UCAS http://www.ucas.com/. Ο κάθε ενδιαφερόμενος ενημερώνεται για το πρόγραμμα των εξετάσεων και συμμετέχει στις εξετάσεις στα μαθήματα που είναι κριτήρια εισαγωγής στις πανεπιστημιακές σχολές του ενδιαφέροντός του.

Ο Οργανισμός διατηρεί τράπεζα θεμάτων – που ανανεώνεται συνεχώς- και διαθέτει εκπαιδευμένους αξιολογητές που πραγματοποιούν τεστ αντικειμενικών εξετάσεων για κάθε εκπαιδευτικό αντικείμενο.

Η βαθμολογία κάθε υποψηφίου εκφράζεται με A, B, C, D, F , προκύπτει με αναγωγή και είναι και συνάρτηση του «σκορ» που πετυχαίνουν οι υπόλοιποι συνδιαγωνιζόμενοι (Για παράδειγμα, μπορεί σε κλίμακα 1-100 κάποιος υποψήφιος να έχει πετύχει 69 μονάδες και να βαθμολογηθεί με Α, σαν αποτέλεσμα της αναγωγής σε συνάρτηση με την βαθμολογία των άλλων εξεταζομένων στο ίδιο αντικείμενο).

Ο Βαθμός Α αντιστοιχεί σε 10 ποιοτικές μονάδες, o Β σε 8 , o C σε 6 , κλπ. ( με τρία μαθήματα το άριστα είναι 30).

Ο υποψήφιος σε κάποια σχολή υψηλής ζήτησης σε «καλό Πανεπιστήμιο» , δηλαδή που αξιολογείται στις πρώτες θέσεις στην αξιολόγηση για τα πανεπιστήμια που πραγματοποιείται κάθε χρόνο, θα πρέπει να συγκεντρώσει υψηλό «σκορ» ( 3x10=30 μονάδες).

Σε σχολές που δεν υπάρχει υψηλή ζήτηση, μπορεί να εισαχθούν μαθητές και με 12 -14 μονάδες, ή ακόμη και με απλό πτυχίο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και από άλλες χώρες.

Μέσω του οργανισμού UCAS πραγματοποιούνται και συνεντεύξεις υποψηφίων όπου κρίνεται ότι απαιτούνται.

Πηγές: Υπουργεία Παιδείας Φινλανδίας και Αγγλίας



Πηγή: http://www.esos.gr/arthra/41630/paroysiasi-ton-ekpaideytikon-systimaton-eyropaikon-horon

Ε.Μ.Ε. Δελτίο τύπου


Δ Εσπερινό: Μαθηματικά Κατεύθυνσης -Θέματα 2013


Μαθηματικά Κατεύθυνσης: Θέματα 2013

Μαθηματικά Κατεύθυνσης 2010

Μαθηματικά Κατεύθυνσης 2009

Μαθηματικά Κατεύθυνσης 2008

Μαθηματικά Κατεύθυνσης 2007

Μαθηματικά Κατεύθυνσης 2006

Μαθηματικά Κατεύθυνσης 2005

Μαθηματικά Κατεύθυνσης 2004

Μαθηματικά Κατεύθυνσης 2003

Μαθηματικά Κατεύθυνσης 2002

Μαθηματικά Κατεύθυνσης 2001

Μαθηματικά Κατεύθυνσης 2000

Μαθηματικά Κατεύθυνσης 2011

Ε.Μ.Ε. Ανακοίνωση


Ε.Μ.Ε. Δελτίο Τύπου


Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων


Απαντήσεις Θεμάτων Εσπερινών -Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής-2013


Δ Εσπερινό-Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής-2013


Α Λυκείου-Β Λυκείου-Γ Λυκείου



Α ΛΥΚΕΙΟΥ
Άλγεβρα:
Γεωμετρία


Β ΛΥΚΕΙΟΥ
Κατεύθυνση: 



Α. Μαθηματικά  Θετικής - Τεχνολογικής Κατεύθυνσης

  Β. Μαθηματικά Γενικής Παιδείας
Γ. Παλαιότερα Θέματα Πανελλαδικών Εξετάσεων